منظورم آرنج دست است که برای خیلی‌ها یکی از نقاط فراموش‌شده بدنشان است و هر چقدر هم که به زیبایی و لطافت پوست سایر اعضا اهمیت بدهند، این عضو را بی‌نصیب می‌گذارند.
معمولا پوست آرنج دست، ضخیم، خشن و تیره می‌شود و در مواقعی هم که فردی به فکر پوست آرنج می‌افتد، درمانش آن‌قدر بعید به نظر می‌رسد که بعد از مدت کوتاهی تلاش، فرد ناامید می‌شود. برای رسیدن به این مقصود، کافی است 4 مرحله را پشت سر بگذارید.
مرحله اول: ابتدا آرنج خود را در آینه نگاه کنید و میزان آسیب‌دیدگی پوست آن را تشخیص دهید؛ اگر هنوز آن‌قدرها فاجعه‌بار نیست و کم‌کم به مرحله زبری و سیاهی نزدیک می‌شود با جدیت، پیشگیری را شروع کنید.
مرحله دوم: به جای یک شست‌وشوی سریع و آرام در حمام، هر روز چند ثانیه‌ای با یک لیف بافتنی یا اسفنجی که دارای تار و پود و نسوج است یا یک تکه پارچه، آرنج خود را بسایید؛ البته می‌‌توانید از مواد ضدعفونی‌کننده بدن نیز برای ساییدن آرنجتان استفاده کنید. مواظب باشید در ساییدن آرنج خود زیاده‌روی نکنید و پوست آن را از بین نبرید!
مرحله سوم: بعد از دوش گرفتن، آرنج را آهسته خشک کرده و از یک مرطوب‌کننده مغذی استفاده کنید. اگر کرم انتخابی شما، آلفا هیدروکسیل اسید داشته باشد، سلول‌های جدید را ترغیب می‌کند تا زودتر رشد کنند و پوستی صاف و نرم، جایگزین پوست ضخیم می‌شود.
مرحله چهارم: اگر میزان آسیب خیلی زیاد است، شما به وسایل لایه‌برداری سطحی در منزل نیاز خواهید داشت. برخی لوازم لایه‌برداری سطحی در منزل (home microdermabrasion kit) بسیار گران‌تر از آن مقداری است که خیال دارید برای درمان آرنجتان صرف کنید اما یادتان نرود که این هزینه، یک بار برای همیشه است بنابراین یکی از آنها را از داروخانه تهیه کنید.
